Oorzaken

De Tweede Wereldoorlog (1939-1945) was het tweede conflict op wereldschaal in de twintigste eeuw. Deze oorlog heeft verschillende oorzaken. Een van de belangrijkste oorzaken was het verlies van het Keizerrijk Duitsland in de Eerste Wereldoorlog, wat tot grote veranderingen leidde in de jaren daarna. Maar niet alleen in Duitsland zijn er oorzaken te vinden, het Japanse Keizerrijk heeft met zijn imperialistische gedachten veel dreigingen veroorzaakt. Het hoogtepunt hiervan was de Tweede Chinees-Japanse Oorlog vanaf 1937. Ook de houding van de internationale gemeenschap en het agressieve gedrag van Italië was op hun beurt een belangrijke oorzaak.

 

 

 

 

 

Kenmerken Tweede Wereldoorlog

Het karakter van de Tweede Wereldoorlog was geheel verschillend van dat van de Eerste Wereldoorlog. Van militair of diplomatiek fatsoen was geen sprake; Duitsland ging bij voorkeur zonder oorlogsverklaring te werk. Het wilden proberen door middel van een Blitzkrieg een beslissing te behalen en door terreur ten aanzien van de burgerbevolking zijn doel te bereiken.. Het gewelddadig optreden had naast politiek-ideologische en militaire, ook economische motieven, zoals de dwang- of slavenarbeid onder Duits en Japans gezag. De oorlogvoering zelf had een grondige wijziging ondergaan. De legers waren in zeer sterke mate gemechaniseerd; hoewel daardoor de rol van de infanterie nauwelijks minder belangrijk werd, werkte dit element toch mee aan een beweeglijker karakter van de strijd. Hoewel de strijd met gifgas werd vermeden, stelde toch de hoge vlucht van de techniek de mogendheden in staat zich van verschrikkelijke wapens te bedienen, wat zijn climax bereikte in het werpen door de Geallieerden van twee atoombommen op Japan. Daarvóór hadden wapens als de fosforbom en de V-wapens reeds hun tol, vooral onder de burgerbevolking, geëist. De burgerbevolking was veel meer rechtstreeks bij de oorlog betrokken dan in 1914-1918, niet alleen door de bombardementen, maar ook door het feit dat talloze vrouwen, jongens en meisjes de opengevallen plaatsen van de mannen innamen en in sommige landen zelfs een actief aandeel aan de oorlogvoering zelf hadden. Het openlijk of ondergronds verzet is een essentieel kenmerk van de Tweede Wereldoorlog, evenals het uitroeien van bevolkingsgroepen (joden, zigeuners, bevolking Slavische landen).(https://www.scholieren.com/profielwerkstuk/34373)

 

 

 

 

 

De gevolgen van de tweede wereldoorlog

1: Enorme verwoestingen en grote armoede.
Er was veel vernietigd door oorlogshandelingen. Uit bezette gebieden was veel apparatuur uit de industrie naar Duitsland vervoerd. Maar daar lag alles in puin. Binnen enkele jaren was het merendeel weer opgebouwd. In nl duurde het tot ong. 1950 tot de welvaart die er voor 1940 was, weer was bereikt.

2: Berechting van oorlogsmisdadigers.
Dit bleek een moeilijke opgave. Dit gold niet alleen voor Duitsland en Japan. Het gold ook voor de bezette gebieden. Men was het er mee eens dat de samenwerking met de bezetters gestraft moest worden. Het bleek ook moeilijk te zijn om regels vast te stellen wat collaboratie was en wat niet. Ook was het heel moeilijk om iedereen te straffen, daar was het te onoverzichtelijk voor, te veel mensen. Na ruim 5 jaar waren de meeste gevallen behandeld. Pas in de jaren 70 ging men de vervolgingen weer serieus nemen.

3: Landen verdwijnen , Grenzen verschuiven
Er werd net als bij de eerste wereldoorlog nieuwe grenzen getrokken. Belangrijke verschuiving was die van Polen, naar het westen, zodat Duitsland een stuk kleiner werd. De Duitsers werden uit dat gebied verdreven. De rest van Duitsland werd voorlopig in 4 bezettingszones verdeeld. De Amerikaanse, Engelse en Franse zone werd later samengevoegd, Duitse Bondsrepubliek. De Russische zone werd de Duitse Democratische Republiek (DDR).
Estland, Letland en Litouwen werden weer bij het nRussische rijk gevoegd.

4:Machtsverhoudingen veranderen sterk.https://www.scholieren.com/profielwerkstuk/343
Voor WO 2 gaven de West-Europese mogendheden nog de toon aan in de wereld. Tijdens de oorlog veranderde dit door de VS en de SU. Ook de Nederlandse positie in de wereld veranderde. Nederland sloot zich aan bij het westerse blok. Alleen Nederlands-Indië was niet terug te winnen.
De ‘Koude Oorlog’ ontstaat en een bewapeningswedloop begint.
De wereld wordt door de tegenstellingen van de VS en de SU in twee delen verdeeld, het communistische blok (SU) en het westerse blok (VS). Tussen de oorlog ontstond een Koude Oorlog. Beide blokken streefde erna om steeds betere kernwapens te bezitten. Europa kwam tussen de twee blokken en was een bijna ondoordringbaar ijzeren gordijn, dit verdween pas in 1989-1990

5:Aanzetting Dekolonisatie
Sinds de oorlog waren de nationalistische bewegingen in koloniën sterk gegroeid. Zij wilde onafhankelijkheid. Ze wilde een eind aan de koloniën. De koloniale mogendheden waren veel te veel bezig geweest met oorlog voeren dan met zijn koloniën. Het nationalisme heeft zich in die tijd verspreid. Sommige landen lukte het snel vrij te zijn, zoals India, Pakistan en Indonesië. Andere lukte dat niet lang daarna.

Het eind van de oorlog wordt het begin van het atoomtijdperk.
WO2 droeg mee aan de versnelde ontwikkeling van wapens. Het eind zou het begin van het atoomtijdperk worden. In 1945 was alleen in de VS atoombommen te verkrijgen. Misschien is de dreiging van een atoomramp wel het belangrijkste gevolg van WO2

6: Meer aandacht voor vredesorganisaties en het humanitair oorlogsrecht.
Na WO1 was er een volkenbond opgericht om een nieuw oorlog te voorkomen. In de praktijk had die maar weinig invloed op de politiek. De Geallieerden hadden al tijdens de oorlog plannen voor een nieuwe vredesorganisatie. In de lente 1945 werd door 50 staten het Handvest van de Verenigde Naties getekend. Deze organisatie moest oorlog voorkomen en helpen bij armoede, ziekten, honger en onrecht in de wereld.

7: 40 miljoen slachtoffers en hun nabestaanden.
Er waren ongeveer even veel burgers als militairen dood gegaan. Voor de rest van de familie waren de gevolgen groot. Vrouwen moesten zonder echtgenoot het gezin onderhouden, veel kinderen hadden geen vader meer, ouders verloren kinderen, veel kinderen verloren één of beide ouders.

(https://www.scholieren.com/profielwerkstuk/34373)

 

 

 

 

De 2de wereld oorlog vandaag.

HLN:

Vliegtuig uit WOII opgegraven

71 JAAR NA CRASH NOG WRAKSTUKKEN GEVONDEN VAN ENGELSE BOMMENWERPEr

 Bollen Een eerste wrakstuk werd gevonden op 40 centimeter diepte. Het vliegtuig zou tot op zo'n 2,77 meter diep in de grond steken.
GLABBEEK De opgravingen naar de Engelse bommenwerper die tijdens WO II in een weide in de Pamelenstraat in Bunsbeek crashte, zijn gisteren gestart. Na een half uurtje graven kwamen de eerste resten van het vliegtuig al naar boven. Voor de aanwezige familieleden van de slachtoffers was het een bijzonder emotionele dag, want na 71 jaar kunnen hun geliefden eindelijk een respectvolle rustplaats krijgen.

Het waren de Glabbeekse inwoners André Bruyninckx en Ben Cleynen die door onderzoek naar verhalen uit de Tweede Wereldoorlog ook het verhaal van de gecrashte bommenwerper weer tot leven brachten.

Daarop besloot het gemeentebestuur om middelen vrij te maken voor de opgraving van dit toestel en haar bemanning: de 23-jarige Flying Officer Holman Kerr (Noord-Ier), de 21-jarige Flight Sergeant Sidney Smith (Brit), de 20-jarige Sergeant Christopher Hogg (Brit), de 20-jarige Sergeant William Marsden (Brit), de bommenrichter Frank Clarke (Brit), de 18-jarige AustralischeFlight Sergeant Allan Olsen en de 23-jarige Sergeant Herbert Thomas die afkomstig was uit Jamaica.

 Bollen Links zien we een neef van de overleden Sidney Smith, Jeffrey Temple, samen met Julia Van Stockstraete, de eigenares van de grond en rechts de zus van Sidney Smith, Suzanne Temple.

Familie

Familieleden van de Brit Sidney Smith en Christopher Hogg uit Noord-Ierland en een familievriend van Holman Kerr zijn naar Glabbeek afgezakt om de opgravingen van het wrak en de bemanning te aanschouwen. Na de crash kregen zij te horen dat hun geliefden vermist waren. “We zijn zeer aangedaan op deze dag”, zeggen neef van slachtoffer Sidney Smith, Jeffrey Temple en Suzanne, Sidney’s zus. “Sidney is nooit uit onze gedachten verdwenen. Zo staat er in ons huis nog steeds een kader met zijn foto op de schouw. Heel het gebeuren van de opgraving brengt ons terug naar de tijd van de oorlog. We vonden het belangrijk om hier te zijn, niet alleen voor Sidney, maar voor heel de bemanning van het vliegtuig.”

 Bollen

Opzoekwerk

De vraag ligt op ieders lippen: hoe komt het dat er maar liefst 71 jaar moest verstrijken voor deze opgraving kon gebeuren?

“Deze gebeurtenis is gewoon in de vergetelheid geraakt”, zegt Cynrik De Decker van Bom.be. “Je moet weten dat er zo’n 4.000 à 5.000 vliegtuigen neergestort zijn die oorlog. Dankzij het opzoekwerk van enkele lokale mensen en de financiële middelen van de gemeente kan deze opgraving nu gebeuren. Maar in vele gevallen blijft het vliegtuig in de grond steken.”

 Bollen De overleden bemanningleden van het vliegtuig kregen een eerbetoon.

Kledingstukken

In het verleden werden wel enkele pogingen ondernomen om het vliegtuig op te graven.

Kort na de crash arriveerde een Brits team in Bunsbeek en al snel werd duidelijk dat er niet veel overbleef van het wrak, dat in de drassige ondergrond was gezakt. Na enkele weken ploeteren, werd de zoektocht naar de bemanning gestaakt. Het resultaat waren enkel niet- herkenbare schamele overblijfselen, met hier en daar een kledingstuk met een naam zoals die van Frank Clarke, Sidney Smith, Christopher Hogg en Allan Olsen. Vader Olsen nam geen vrede met dit vreselijke nieuws en op 28 juli 1945 stuurde hij een brief naar het ministerie van Defensie: “Al vijf maand is mijn zoon vermist.” Hij hoopte nog steeds dat zijn zoon ontsnapt zou zijn aan deze ramp aangezien er nog steeds geen bewijs was van de dood van drie bemanningsleden. Een jaar later op 23 maart 1946 keerde een gespecialiseerd team terug naar de Pamelenstraat, maar opnieuw werden de lichamen niet gevonden. Squadron Leader Clowes, die de taak had alle crashplaatsen te bezoeken waar nog vraagtekens waren omtrent het lot van de bemanning, schreef : “Er blijft niks over op de plaats van de crash, enkel een kuil van zes op twee meter, vol water.”

Bomber crew

De lichamen die wel gevonden waren, werden intussen begraven in de tuin van het militair hospitaal van Heverlee, onder een kruis met de vermelding “Bomber crew (perhaps 5) Killed 5-3-45”. De zeven families moesten vrede nemen met het feit dat hun zoon nooit zou terugkeren.

Tot Ben en André de zoektocht weer heropenden. “Het is alleen jammer dat we nu pas konden overgaan tot de opgraving”, reageert Ben Cleynen. “Ondanks zijn verwoede pogingen om meer te ontdekken over het lot van zijn zoon, kon vader Olsen spijtig genoeg deze dag niet meer meemaken. Hij stierf in 1996.”


Enkele honderden mensen kwamen gedurende de dag naar de Pamelenstraat afgezakt om een glimp van de opgravingen op te vangen. Lang moesten ze niet wachten op een eerste vondst, want op 40 centimeter diepte werd er al een eerste brokstuk aangetroffen. “Dat waren resten van de staart”, zegt Cynrik. “Het is zo dat het vliegtuig bijna verticaal in de grond is gegaan en door de impact van de crash ineengedeukt is. Het diepste punt van het vliegtuig zou op 2,77 meter steken.”


De komende twee dagen worden de opgravingen verdergezet.


”En daarna volgt er nog een lang proces van onderzoek”, zegt Cynrik. “Later zal er ook een expo opgezet worden, zodat de inwoners eraan herinnerd worden welke taferelen zich allemaal in hun achtertuin afspeelden.”

 

bron: Het laatste nieuws

 

 

 

 

 

 

ondergrondse erfgoed van de WO2